Op de eerste dag hebben we samenwerking vanuit verschillende perspectieven bekeken, met de nadruk op groepsinteractieprocessen.
Dag twee en drie bestonden uit het spelen en bespreken van de spelsimulatie Podocarpus Nationaal Park. Hierin vertegenwoordigen groepjes deelnemers verschillende actoren die betrokken zijn bij het beheer van een nationaal park, waarrond allerlei economische activiteiten plaatsvinden. Deelnemers krijgen informatie informatie over wegen, infrastructuur, mijnconcessies, grondgebruik en de verschillende gebruikszones in en rond het park. Daarnaast is er ook per actor-specifieke informatie, die alleen beschikbaar is voor die actor. Daarin staat het perspectief
van die actor op de problematiek omschreven – wat hij ziet als belangrijkste problemen, belangen en doelen – en een indicatie van eventuele middelen die de actor ter beschikking heeft. Vijf actoren staan centraal in de simulatie:de gemeente, de ngo, de mijnwerkers, de boeren en het
ministerie van milieu. De opdracht die deze groep van actoren meekrijgt is bewust heel open geformuleerd, met name het gezamenlijke beheer van het park, met een focus op wat er de komende twee jaar prioritair zou moeten gebeuren. De Amsterdamse ambtenaren gingen met veel inzet deze uitdaging aan en brachten de actoren tot leven. Dat leidde uiteraard tot conflicten, en ook tot stevige onderhandelingen en pogingen om de aansluiting te vinden tussen de verschilende belangen en perspectieven. Het resultaat was een rijke bron aan ervaringsmateriaal om naar terug te kijken en te leren over complexe samenwerkingsvormen, de rol van de overheid daarin en over de effecten van je eigen gedrag.
De vierde dag was gebaseerd op cases die door de deelnemers zelf werden voorgesteld, en waarmee we in de vorm van intervisie, netwerkanalyse en procesontwerp mee gewerkt hebben. Het was ook voor ons als begeleiders erg leerrijk om inzicht te krijgen in samenwerkingsprocessen in politiek-bestuurlijk gevoelige omstandigheden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten